Medan julenissen er opptatt av Eva og Anne Britt sine eventyr på Ibiza, breier julestemninga seg hjå Djupdalsbrygg. Ingenting gjev vel betre julestemning enn hårete, bleike mannebein i grøne joggesko! Sjølvsagt burde dei vore raude, så det min kjære står øvst på ynskjelista til jul.

 

I førre blogpost var eg så dum at eg sa at det gjekk nesten keisamt enkelt å bryggje juleølet. Dette har ført til at Nornene har jobba doble skift med smil om munnen. Ikkje måte på kva seid som blir planlagt her, og skandala er som vanleg ikkje langt unna. Sidan sumaren faktisk viste andletet sitt på torsdag, blei fredag utpeikt til flaskedag. Målingar av FG viste at Porteren var klar, medan juleølet enda hadde litt å gå på. Etter eit par dagar hadde juleølet framleis ein del igjen. Ved å leike litt frøken detektiv saman med Knoll, fann eg ut at eg hadde gått på ei gjær blemme på juleølet. Sidan eg ny med fersk gjær, enda eg opp med for lite gjærceller. Eg hadde med andre ord fått min eigen Yeastgate.

Porteren gjæra greitt ut og enda med ein FG på 1,017. Totalt blei det 48 flasker porter.

Ein litt fantasilaus etikett, må eg innrømme.

Det er ikkje så mykje å gjere med yeastgate. Det einaste busketrikse i boka er å auke temperaturen, samt ta tida til hjelp. Sjølv fire dagar på overtid var det framleis eit stykke igjen, sjølv om FG øvst i bøtta sa 1,018.

Når eg tappa over ølet viste det seg at FG låg på heile 1,022, noko som er ein del over forventa FG på 1,016. No var OG litt høgare enn den skulle, men ein manglar nok dessverre litt gjær for at det skulle gjære ut som det skulle. Uansett enda ein på 6,3 %, og det er vel nok til å gjere nasen til Rudolf raud.

Totalt blei det 44 flasker Julefantasi.

Det må ein vel kalle ei grei veke på jobb.